ΘΟΚ: ΜΙΑ ΠΑΝΟΡΑΜΙΚΗ ΟΨΗ στην Αθήνα. Ο Χαραλάμπους κερδίζει με ταχύ ρυθμό την εμπι- στοσύνη της διεύθυνσης και η παρουσία του στις σκηνές του Ορ- γανισμού θα είναι τακτική τα επόμενα χρόνια. Παράλληλα, η Δεύτερη Σκηνή παρουσιάζει μια παραγωγή τον χρόνο περίπου, ενώ αυξάνονται οι θεατές που φτάνουν μέχρι το Θεατράκι του ΡΙΚ, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με το Νησί του Νοτιοαφρικανού Άθολ Φούγκαρτ το 1977, σε σκηνοθεσία Φώτου Φωτιάδη. Η παραγωγή, με τους Σπύρο Σταυρινίδη και Ευτύχιο Πουλλαΐδη, παρουσιάζεται τον Απρίλιο του 1978 στο Δημοτικό Θέατρο Μονάχου. Ο θεσμός της Δεύτερης Σκηνής, με τις εναλλακτικές προτάσεις του ΘΟΚ, θα λειτουργήσει σποραδικά για δεκαπέντε χρόνια (1976–1991). Από το 1976 η φιλοσοφία του Οργανισμού διαφοροποιείται. Σε δηλώσεις του προέδρου του Δ. Σ. το διάστημα 1976–1981, Ανδρέα Χριστοφίδη (άλλοτε διευθυντή του ΡΙΚ και αργότερα Υπουργού Παιδείας),29 δεν υπάρχει πια η λέξη παιδεία, που αποτέλεσε βα- σικό άξονα της προηγούμενης διοίκησης, αλλά γίνεται λόγος για «καλής ποιότητας ψυχαγωγία» και για «έγκυρο για τα χρόνια μας προβληματισμό».30 Το 1979 γίνονται οι πρώτες ενέργειες εκ μέρους του ΘΟΚ ανα- φορικά με την επιχορήγηση και άλλες μορφές στήριξης των θιά- σων του λεγόμενου ελεύθερου θεάτρου. Η εξέλιξη είναι συνυφασμένη με το εύρος της αποστολής του ΘΟΚ όπως ορίζεται από τον ιδρυτικό του νόμο: ως μοχλού ανάπτυξης του κυπριακού θεάτρου εν γένει. Η αναδιάρθρωση του ΘΟΚ ώστε να συμπεριληφθεί ο αναπτυξιακός τομέας ολοκληρώνεται και τυπικά το 1986. Στο πλαίσιο αυτής της διεύρυνσης ο Οργανισμός σταδιακά καταπιάνεται επίσης με το σχολικό και το ερασιτεχνικό θέατρο, τη στήριξη του κυπριακού έργου και με πολλές άλλες δράσεις και διεθνείς συνεργασίες. Το κεφάλαιο αυτό δεν θα επεκταθεί στην αναπτυξιακή διάσταση της αποστολής του ΘΟΚ, η οποία θα παρουσιαστεί εκτενώς στο τρίτο μέρος αυτού του τόμου. Η ΓΟΝΙΜΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1980 ΚΑΙ Η ΕΚΤΟΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ Παράσταση-σταθμός για την ιστορία του ΘΟΚ είναι οι Ικέτιδες (9) του Ευριπίδη, που ανέβηκαν το 1978 σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους, σε μετάφραση του Κωστή Κολώτα31 — στην πρώτη συνεργασία του ΘΟΚ με τον σημαντικό μεταφραστή — και με την Τζένη Γαϊτανοπούλου32 στον ρόλο της Αίθρας.33 Την επόμενη χρονιά η παραγωγή περιοδεύει στην Ελλάδα (Θέατρο Λυκαβηττού κ.α.), όπου αφήνει εξαιρετικές εντυπώσεις και συ- γκινεί το κοινό.34 Αρχής γενομένης από τις Ικέτιδες, ο ΘΟΚ θα 29. ΣτΕ: Βλ. κεφάλαιο 3.45. 30. Κ. Κολώτας, «Σε αναζήτηση μιας πορείας», στο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου: Τα πρώτα δέκα χρόνια. 1971–1981, επιμ. Ν. Μαραγκού, Λευκωσία: ΘΟΚ 1982, σσ. 30–31. 31. ΣτΕ: Το πορτρέτο του Κωστή Κολώτα σκιαγραφείται στο κεφάλαιο 3.15. 32. ΣτΕ: Για την Τζένη Γαϊτανοπούλου βλ. κεφάλαιο 3.7. 33. ΣτΕ: Για την παράσταση βλ. περισσότερα στα κεφάλαια 2.2 και 4. 34. Βλ. ενδεικτικά Τ. Λιγνάδης, περ. Επίκαιρα, 7 Σεπτεμβρίου 1979· Κ. Γεωρ- γουσόπουλος, εφ. Το Βήμα, 19 Σεπτεμβρίου 1979 . και Α. Μαργαρίτης, εφ. Τα Νέα, 24 Αυγούστου 1979. Βλ. επίσης «Θρίαμβος στην Αθήνα, επικρίσεις στην Κύπρο» (συνέντευξη του Ανδρέα Χριστοφίδη, προέδρου του Δ.Σ. του ΘΟΚ), εφ. Ο Φιλελεύθερος, 20 Σεπτεμβρίου 1979. 9 10
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==